κατάχρους

κατάχρους, -ουν (Α)

επιγρ. εύχρους*, εύχρωμος, με ωραίο χρώμα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + -χρους (< χροῡς «χρώμα»), πρβλ. πολύ-χρους, σύγ-χρους].